ادامه مطلب...

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

یا رب العالمین رخصت ،یاختم العالمین رخصت
امیر المومنین رخصت ،بانوی عالمین رخصت
رفتی ز پیش دیده ودرجا نشسته ای                          در دیده ام چو اشک به دامان نشسته ای
دست تقدیر چنین رقم زده بود که سهیلی از دیار افلاکیان پا از سرزمین خاکیان برکند .او که تاریخ ساز بزرگ انقلاب بود وبا زندگی پربارشان همگان را در مرتبه آزمون قرار داده بود .آقا تبریک !عروج ملکوتیتان را عرض میکنم ،برا ما هم دعا کنید تا زودتر به اصل برسیم .
آخرین شبتان برای وابستگان وشاگردانتان چه دلگیر ست . بی گمان امشب شبی ست به بزرگی وعظمت عالم .امشب شب هم می گرید .شب ،شب دگریست .زیرا برای زمینیان ،تصور این داغ عظیم بسی دشوار است .
امروز دیدید آقا !چشمان گریانی در بیتتان ارادتشان را به شما ابراز داشتند .
چشمان گریانی که فرزند وار عکستان را نظاره گر بودند ونمیدانم چگونه فردا می خواهند شما را به خانه ابدیتان بدرقه کنند .فردا ،قطعا شما برای همیشه خاموش نمیشوید .جسمتان فقط به آرامش ابدی می رود ولی اثرات شما در سلولهای بدنمان رقم می خورد .تاریخ اسلام هم فردا روز دگری را رقم میزند .روزیکه قلب جهان اسلام می تپد وچشمان آسمانش گریان است .لحظه ها در تب وتابند وجهان گویی در تبحر به سر میبرد .که چه شد؟چه کسی از دیارمان بار سفر بست ؟فقط میدانم وشنیده ام که اگر شماوامثال شما  نبودند،ستمگران بر ما سلطه می یافتند ودر خاموش کردن نور اصلی وجودمان می کوشیدند . واکنون خدایا ما را در تسلای این غم بزرگ را عنایت فرما .بر او توکل می کنیم ،به او پناه می بریم که سرانجام همه به سوی اوست .

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

به بهانه رحلت مردی بزرگ :
زندگینامه :
ولادت
آیت الله محمد فاضل موحدی لنکرانی در سال 1310 ش دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش از اساتید حوزه علمیه قم و از مهاجرین قفقاز بود که سال‌ها در مشهد مقدس و حوزه علمیه زنجان به تحصیل و تدریس اشتغال داشت و یک سال پس از تأسیس حوزه علمیه قم وارد این حوزه شد.
تحصیلات ابتدایی
آیت الله محمد فاضل لنکرانی پس از اتمام دوره تحصیلات ابتدایی، از ادامه تحصیل در مدارس جدید چشم پوشید و با عشق وعلاقه به جامعه طلاب علوم دینی پیوست. وی از همان آغاز طلبگی  با آیت الله سید مصطفی خمینی ـ ره ـ فرزند ارشد امام خمینی ـ ره ـ ارتباط علمی و معنوی پیدا کرد .
تحصیلات عالی
آیت الله فاضل لنکرانی در نوزده سالگی خواندن درس خارج فقه را آغاز نمود و در محضر درس آیت الله بروجردی ـ ره ـ حاضر ‌شد. آیت الله فاضل لنکرانی هر درسی را که در محضر آیت الله بروجردی ـ ره ـ مطرح می‌شد، همان روز به زبان عربی می‌نوشت. روزی که مرحوم آیت الله بروجردی ـ ره ـ در منزل پدری استاد، همان نوشته‌ها را ملاحظه کرده بودند، خطاب به پدر  فرموده بودند که هیچ فکر نمی کردم آقا محمد با این سن و سال اندک بتواند به این خوبی به  ویژگی درس‌ها آشنا باشد، مخصوصا آنها را در قالب عباراتی جالب توجه از نظر تفهیم و تفهم و آنهم به زبان عربی به رشته تحریر در آورد.
حضور در درس امام خمینی(ره)
در همان ایام بود که امام خمینی ـ ره ـ اسلامی ، تدریس یک دوره علم اصول را آغاز کردند و شیفتگان فراوانی گرد شمع وجود ایشان جمع شدند. یکی از پرشورترین شاگردان ایشان، آیت الله فاضل کنکرانی بود. وی آن روزها ضمن حضور در درس مرحوم آیت الله بروجردی، در جلسات فیض بخش امام امت ـ ره ـ شرکت می کرد و بدین‌سان یک دروه اصول کامل از مباحث الفاظ و مباحث عقلیه را در محضر امام خمینی ـ ره ـ گذراند که حدود هفت سال به طول انجامید.
همچنین امام خمینی ـ ره ـ در کنار درس اصول، یک دروه درس فقه از کتاب طهارت آغاز کردند که از همان نخستین روز، آیت الله فاضل لنکرانی در آن جلسات شرکت کرد. ایشان درس فقه امام راحل ـ ره ـ را با دقت، هوشیاری و تیزبینی خاص خود ضبط و ثبت می‌کرد. حاصل این نوشته‌ها چند جلد کتاب شد.ادامه مطلب...

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

اندوهگین بود. تکیده گوشه ای از حسینیه، در کنار صندلی پدر، زانوی غم بغل گرفته بود و محبّان و مقلّدان پدر گرداگردش به اندوهش می گریستند.
دوستش داشتم. از همان زمان که در عالم تکلیف متولد شدم. پدر معنوی و مرجع تقلید من شده بود. از آن وقت به اسم و کلامش در دنیای فقاهت و سیاست حساس شدم. اما می دانم که کافی نبود. قدرش را ندانستم. می توانستم به او نزدیک تر شوم ولی «همیشه چه زود دیر می شود».
پیام کوتاهی، دیروز عصر ساعت 16:46 به دستم رسید:«آیت الله فاضل لنکرانی به رحمت خدا رفت». بهت زده شدم،‏ دلم شکست و ماتمی غریب وجودم را در خود کشید.
بعد از اذان مغرب به دفترش رفتم. اندوهگین بود. «آقا شیخ جواد»، تکیده گوشه ای از حسینیه، در کنار صندلی پدر، زانوی غم بغل گرفته بود و محبّان و مقلّدان گرداگردش به اندوهش می گریستند.
پیش از این خبر وخامت حال حضرت آیت الله فاضل را شنیده بودیم و از مژده بهبود حالش خرسند شدیم. به یکی از اعضاء دفتر گفتم: چه شد؟ گفت: حال آقا وخیم شد و برای مداوا به لندن رفت و پنج شنبه قبل بازگشت. در خانه بستری بودند و حالشان خوب بود ولی ساعت 3 بعدازظهر امروز، ایست قلبی کردند.
مراجع تقلید، دوستان، علما و شخصیت های حوزوی و سیاسی، برای عرض سرسلامتی به آقا شیخ جواد فاضل می آمدند و می رفتند.
قرار شد، پیکر، روز دوشنبه 28 خرداد در سالروز شهادت حضرت زهرا (س) برشانه های خیل عزاداران تشییع شود. عزادارانی که که اکنون نمی دانستند که در عزای مادر به سوگ بنشینند یا غم غربت سامرا را نوحه کنند یا داغ فقدان مرجع تقلیدشان را بمویند.

ساعت 11 شب بود که صدای «یا حسین» از اتاق گوشه حسینیه به گوش رسید. فکر کردم پیکر را آورده اند. پرچم سرخ یا حسین بود که سر دستان عده ای از عشّاق گسترده شده بود. تازه از بالای حرم حسینی به بیت این عالم اهل بیت (ع) آمده بود.
از حاج آقای عطایی، از پاسخگویان به مسائل شرعی دفتر این مرجع فقید پرسیدم: پیکر کجاست؟ گفت:‏در بیمارستان کامکار قم. گفتم: اگر منتظر باشیم می توانیم زیارتش کنیم. گفت:‏ بعید است. گفتم: تکلیف مقلّدان پس از ایشان چه می شود؟ گفت: کسانی که اعلم از ایشان تشخیص ندادند، باقی می مانند و در مسایل روز از مرجع تقلید دیگری در رتبه بعد از ایشان  تقلید می کنند و اگر اعلمی غیر از ایشان تشخیص دادند، اعراض می کنند. گفتم: ‏از مراجع حاضر، چه کسانی به آرای فقهی ایشان نزدیک تر است؟ گفت: علمای مکتب قم مثل حضرات آیات: مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی.
11:20 هیأتی از جوانان خادم الرضا (ع)، سینه زنان به حسینیه آمدند و عزاداری کردند. آقا شیخ جواد فاضل را دیدم که بر سر و عمامه خود می زد و اشک می ریخت.
آقا شیخ جعفر تبریزی، فرزند مرحوم حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی هم آمد. چه منظره ای بود منظره گریه دو پسرِ پدر از دست داده! آن هم پدرانی اینچنین فرهیخته و عالم. نه تنها پدر که دانشمندانی از تبار فقه جعفری.
دقایقی بعد یادگار رعنای حضرت امام (ره)، سید حسن خمینی آمد و فرزند داغ دیده حضرت آیت الله فاضل را در آغوش فشرد و همدردی کرد.
شب از نیمه گذشته و حسینیه آرام گرفته بود. غیر از اعضای بیت، 50 نفری می شدیم. خبرنگاران، عکاسان، مقلّدان و محبان آقا. منتظر بودیم تا شاید چشمی به پیکر نورانی آن عبد صالح خدا متبرک کنیم. در حیاط پشت دفتر، وسایل را مهیای انجام غسل و کفن می کردند.
اجازه حضور در مراسم غسل آقا داده نشد.
صبح امروز، 27 خرداد در حسینیه و دفتر حضرت آیت الله فاضل لنکرانی (ره) جای سوزن انداختن نبود. همه آمده بودند تا به بیت شریف ایشان تسلیت بگویند. فقدان ایشان غیر قابل جبران است. خدا به امام زمان (عج) صبر دهد.

منبع:دیده بان
 

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

انا لله وانا الیه راجعون

نمیدونم چی بنویسم،از کی بگم،از کجا شروع کنم،
بعد از رحلت امام  دلمون خوش بود که این همه عالم داریم خویی،اراکی،گلپایگانی،میرزاهاشم آملی،و.......
هر سال یکی از دستمان میرود و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
 یادش بخیر تشییع جنازه آیت آیت الله اراکی ایشان را میدیدم که با کسی جلوی تشیع کنندگان حرکت میکرد  میشد در چشمان مبارکشان غم سنگین از دست دادن عزیزی را فهمید .
یادش بخیر ! بعد از رحلت آیت الله میرزاجواد تبریزی(ره) همه به می گفتیم آیت الله فاضل و وحید خراسانی هستند راه آن عزیز را ادامه میدهند نمیزارند ایام فاطمیه را مفت از دست بدهیم. ولی نمیدونستیم که در زمان شهادت دختر آخرین نبی و صاحب این ایام باید داغی دیگر را نیز به دوش بکشیم وچه سخت است تحمل اینچنین غم بزرگی.
امسال فاطمیه را با یاد تبریزی بسر کردیم هرکجا پا میگذاشتی حرف از میرزا جواد تبریزی بود و ازسال آینده  باید به یاد فاضل لنکرانی هم بود .
هر کجا حرف از ظلم و ستم بود حرف از فاضل نیز بود .  بعد از اشغال  افغانستان و عراق همه دیدیم که چطور از مردم بیدفاع آنجا دفاع کرد چقدر  داد زد .
و فعلا کلام آخر ::
شاید قسمتش همین بود که روزهای آخر عمر خویش را نیز با داغی بزرگ همراه باشد و بازهم شاهد هتک حرمت به حرمین شریفین باشد ...
شاید.......
و البته چه خوب هم دفاع کرد از حریم اهل بیت

منبع:شیعه مذهب برتر

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

انا لله وانا الیه راجعون

آتش این شعله در جان خوشتر است .

دوست دارم تسلیت عرض کنم به همه بزرگواران بازدید کننده ،ولی وقتی میدانم که این وجود تسلا ،در خودم غیر قابل تحمل است در عزیزانی چون شما چه سخت .

به هرحال طبق وظیفه فقط باید این موقع ها بگیم انا لله وانا الیه راجعون .تا ایمان را به حداقل نرسانیم . از همه بزرگوارانی که در وبلاگشان در موردارتحال حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره) مطالبی نگاشتند، خواهش میکنیم که لینک مطالب خودشان را در بخش نظرات وبلاگ قرار دهند .تا بتوانیم از کلیه مطالبشان با ذکر منبع ونام شخصی نویسنده، استفاده کنیم .

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

آیت الله العظمی فاضل لنکرانی مرجع تقلید بزرگ  جهان به ملکوت اعلی پیوست

تسلیت رحلت جانگداز مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیة الله العظمی فاضل لنکرانی قدس سره الشریف به محضر حضرت ولی عصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف و همه‌ی شیعیان و مقلدان آن بزرگوار.
برای آن مرحوم از درگاه پروردگاه آمرزش و برای بازماندگان و داغداران ، مقلدین و همه مسلمانان صبر عاجل را خواستاریم.
پیکر مطهر آیت‌الله فاضل لنکرانی  دوشنبه همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) در قم تشیع می‌شود
منبع:لاله های ملکوت

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون با تأسف و تأثر فراوان از ارتحال فقیه مجاهد مرحوم مغفور حضرت

 آیت‌الله آقای فاضل‌لنکرانی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه اطلاع یافتم.

این ضایعه‌ای سنگین برای حوزه‌ی علمیه‌ و ملت شریف ایران است. حوزه‌ی علمیه یکی از اسطوانه‌های علمی و تحقیقی و یکی از استادان برجسته‌ی خود، و ملت ایران یکی از مراجع تقلید انقلابی و بیدار و پرتحرک خود را از دست داد. ایشان در سالهای طولانیِ دوران اختناق در شمار برجستگانی از حوزه‌ی علمیه‌ی قم بودند که در میدانهای گوناگون مبارزات حضور داشته و رنج تبعید را به جان خریدند، و پس از پیروزی انقلاب از جمله‌ی روحانیون نامداری بودند که نقشهای مهمی در همه‌ی موارد حساس ایفاء نمودند. رحمت خدا بر ایشان باد. اینجانب این مصیبت بزرگ را به حضرت بقیه‌الله ارواحنافداه و به مراجع عظام و علمای اعلام و فضلاء و طلاب حوزه‌ی مبارکه و به عموم ملت ایران تسلیت میگویم. همچنین به خانواده‌ی مکرّم و آقازادگان ارجمند و دیگر بازماندگان و منسوبان ایشان عرض تسلیت کرده، تسلّا و صبر آنان را از خداوند متعال مسألت مینمایم.

والسلام علی عباد الله الصالحین
سیّدعلی خامنه‌ای
26/خرداد/1386

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

کجاست آن که وجودش مطاف هر دل بود / و با شکوه‌تر از آفتاب ساحل بود
کجاست آن که دلش عطر و بوی راز گرفت /  شبش طراوت تسبیح و جانماز گرفت
کجاست آن که وجودش حلاوت قم بود / حضور ساده او افتخار مردم بود
کجاست جان از این تنگنای تن خسته / ز خود رها شده اما به یار دلبسته
کجاست باغ دلی که گل نجابت داشت / و عطر صبح دل‌انگیز استجابت داشت

همان که رفتنش آورد ابر و باران را / همان که برد به همراه خود بهاران را
همان که در شب طلاب ماه تابان بود / همان که نور دل و دیده فقیهان بود
همان که دانش ما در معیتش گل کرد / به باغ دین خدا مرجعیتش گل کرد
همان که در غم هجرش مناره دل‌ها / فرو شکست چو گلدسته‌های سامرا
همان که بین حرم غرق در طهارت بود / چقدر شوق کریمه در آن زیارت بود

چه عشق‌ها به مناجات در دقایق داشت / چه مشق‌ها که ز درس امام صادق داشت
در استواری فقهش قیام را دیدیم / و حال محفل درس امام را دیدیم
چقدر شور حسینی که در شبش گل کرد / چقدر عشق خمینی که بر لبش گل کرد
چه شکوه‌های عجیبی ز حمله بر دین داشت / چقدر دغدغه مردم فلسطین داشت
به پاس آن دل شیداست این همه تجلیل / برای عاشق زهراست این همه تجلیل

مدینه جلوه تجلیل، تازیانه شده است / و آتشی که شرارش روان به خانه شده است
مدینه گریه به پیغمبر اختیاری نیست / کسی مجاز به شب زنده‌داری آری نیست
بگو به فاطمه یا شام گریه کن یا روز / نه اینکه گریه کند روز و شب چنین با سوز
مدینه هجر بهاران ز باغ را می‌دید / شکوفه‌های فراوان داغ را می‌دید
مدینه شمس علی را ز خانه می‌بردند / «چه شد که هفت نفر مخفیانه می‌بردند؟»

از هجر فقیه آشنا گریه کنیم؟ / یا بر تخریب سامرا گریه کنیم؟
یا فاطمه بگذار که با این غم‌ها / بر داغ شهادت شما گریه کنیم

منبع:خبرگزاری رسانیوز

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

زندگی نامه آیت الله فاضل لنکرانی (ره)

مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمى حاج شیخ محمد فاضل لنکرانى «مدظله العالى»ـ که از نام آورترین مردان علم و ایمان و عمل و از مراجع تقلید جهان تشیع بود ـ در سال 1310 دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش حضرت آیت الله فاضل لنکرانى نه تنها یک روحانى جلیل القدر، که اساساً از محترم ترین بزرگان و اساتید حوزه علمیه قم به شمار مى رفت. آن بزرگ مرد که از مهاجران قفقاز بود و سال ها در مشهد مقدس و حوزه علمیه زنجان به تحصیل و تدریس اشتغال داشت، یک سال بعد از آن که حوزه علمیه قم به دست تواناى حضرت آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى رحمة الله علیه تأسیس شد وارد قم و حوزه علمیه مقدسه آن گردید. در همان اوان با یکى از خاندان هاى اصیل وصلت کرد و از این وصلت، فرزندانى نیکوتبار به وجود آمدند و بدینسان، استاد عزیز ما، حضرت آیت الله العظمى حاج شیخ محمد فاضل لنکرانى «مدظله العالى»، که چهارمین فرزند آن خاندان و تنها فرزند روحانى پدر به شمار مى رود در خانواده علم و تقوى و روحانیت تولد یافت.

ادامه مطلب را اینجا بخونید

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]