یا رب العالمین رخصت ،یاختم العالمین رخصت
امیر المومنین رخصت ،بانوی عالمین رخصت
رفتی ز پیش دیده ودرجا نشسته ای                          در دیده ام چو اشک به دامان نشسته ای
دست تقدیر چنین رقم زده بود که سهیلی از دیار افلاکیان پا از سرزمین خاکیان برکند .او که تاریخ ساز بزرگ انقلاب بود وبا زندگی پربارشان همگان را در مرتبه آزمون قرار داده بود .آقا تبریک !عروج ملکوتیتان را عرض میکنم ،برا ما هم دعا کنید تا زودتر به اصل برسیم .
آخرین شبتان برای وابستگان وشاگردانتان چه دلگیر ست . بی گمان امشب شبی ست به بزرگی وعظمت عالم .امشب شب هم می گرید .شب ،شب دگریست .زیرا برای زمینیان ،تصور این داغ عظیم بسی دشوار است .
امروز دیدید آقا !چشمان گریانی در بیتتان ارادتشان را به شما ابراز داشتند .
چشمان گریانی که فرزند وار عکستان را نظاره گر بودند ونمیدانم چگونه فردا می خواهند شما را به خانه ابدیتان بدرقه کنند .فردا ،قطعا شما برای همیشه خاموش نمیشوید .جسمتان فقط به آرامش ابدی می رود ولی اثرات شما در سلولهای بدنمان رقم می خورد .تاریخ اسلام هم فردا روز دگری را رقم میزند .روزیکه قلب جهان اسلام می تپد وچشمان آسمانش گریان است .لحظه ها در تب وتابند وجهان گویی در تبحر به سر میبرد .که چه شد؟چه کسی از دیارمان بار سفر بست ؟فقط میدانم وشنیده ام که اگر شماوامثال شما  نبودند،ستمگران بر ما سلطه می یافتند ودر خاموش کردن نور اصلی وجودمان می کوشیدند . واکنون خدایا ما را در تسلای این غم بزرگ را عنایت فرما .بر او توکل می کنیم ،به او پناه می بریم که سرانجام همه به سوی اوست .

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

اومدم کمی از دل سوخته خودم بگویم یک ساعت نشستم پای سیستم هر چه تلاش کردم نتونستم بیش از دو خط بنویسم.برای همین فعلا آخرین پیام ایشان را که در محکومیت هتک حرمت به حرمین شریفین بود را براتون بزارم تا بعد!!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

دست کثیف تحجر و استعمار بار دیگر مصیبت بزرگی را رقم زد و مسلمانان و شیعیان را عزادار ساخت. اهانت و تخریب حرمین عسکریین علیهما السلام، که برای دومین بار در فاصله کوتاهی صورت گرفت، حاکی از عمق دشمنی مخالفین اسلام است؛ تردیدی نیست که این عمل با طراحی آمریکا و سائر اشغالگران و با تحریک صهیونیزم بوده است. برای همه آگاهان روشن است که وهابیت، که به اتفاق همه گروههای مسلمین، از اسلام خارجند و مولود کفر و یهود می‌باشد، هیچ فلسفه وجودی به جز مخالفت با اسلام و قرآن و ایجاد تفرقه میان مسلمین ندارد. این گروه نه تنها به دنبال هدم مظاهر مقدس شیعه، بلکه در صدد از بین بردن همه آثار و مقدسات اسلامی، از جمله مرقد نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است؛ و روزی قرآن و کعبه مقدسه را نشانه خواهند رفت. مع الاسف در حادثه قبل، دنیای اسلام واکنش اساسی نشان نداد و اگر دولتهای اسلامی و علمای گروههای مختلف از خود عکس العمل جدی نشان می‌دادند، امروز این مشرکان خبیث با مظاهر توحید چنین برخورد نمی‌کردند. باید همه مسلمانان و شیعیان ضمن حفظ وحدت و آرامش چاره‌ای اساسی برای حذف این مولود نامشروع یعنی وهابیت بنمایند.

ادامه مطلب...

نوشته شده توسط : حرمت‌الله خانگل‌زاده

نظرات دیگران [ نظر]

اندوهگین بود. تکیده گوشه ای از حسینیه، در کنار صندلی پدر، زانوی غم بغل گرفته بود و محبّان و مقلّدان پدر گرداگردش به اندوهش می گریستند.
دوستش داشتم. از همان زمان که در عالم تکلیف متولد شدم. پدر معنوی و مرجع تقلید من شده بود. از آن وقت به اسم و کلامش در دنیای فقاهت و سیاست حساس شدم. اما می دانم که کافی نبود. قدرش را ندانستم. می توانستم به او نزدیک تر شوم ولی «همیشه چه زود دیر می شود».
پیام کوتاهی، دیروز عصر ساعت 16:46 به دستم رسید:«آیت الله فاضل لنکرانی به رحمت خدا رفت». بهت زده شدم،‏ دلم شکست و ماتمی غریب وجودم را در خود کشید.
بعد از اذان مغرب به دفترش رفتم. اندوهگین بود. «آقا شیخ جواد»، تکیده گوشه ای از حسینیه، در کنار صندلی پدر، زانوی غم بغل گرفته بود و محبّان و مقلّدان گرداگردش به اندوهش می گریستند.
پیش از این خبر وخامت حال حضرت آیت الله فاضل را شنیده بودیم و از مژده بهبود حالش خرسند شدیم. به یکی از اعضاء دفتر گفتم: چه شد؟ گفت: حال آقا وخیم شد و برای مداوا به لندن رفت و پنج شنبه قبل بازگشت. در خانه بستری بودند و حالشان خوب بود ولی ساعت 3 بعدازظهر امروز، ایست قلبی کردند.
مراجع تقلید، دوستان، علما و شخصیت های حوزوی و سیاسی، برای عرض سرسلامتی به آقا شیخ جواد فاضل می آمدند و می رفتند.
قرار شد، پیکر، روز دوشنبه 28 خرداد در سالروز شهادت حضرت زهرا (س) برشانه های خیل عزاداران تشییع شود. عزادارانی که که اکنون نمی دانستند که در عزای مادر به سوگ بنشینند یا غم غربت سامرا را نوحه کنند یا داغ فقدان مرجع تقلیدشان را بمویند.

ساعت 11 شب بود که صدای «یا حسین» از اتاق گوشه حسینیه به گوش رسید. فکر کردم پیکر را آورده اند. پرچم سرخ یا حسین بود که سر دستان عده ای از عشّاق گسترده شده بود. تازه از بالای حرم حسینی به بیت این عالم اهل بیت (ع) آمده بود.
از حاج آقای عطایی، از پاسخگویان به مسائل شرعی دفتر این مرجع فقید پرسیدم: پیکر کجاست؟ گفت:‏در بیمارستان کامکار قم. گفتم: اگر منتظر باشیم می توانیم زیارتش کنیم. گفت:‏ بعید است. گفتم: تکلیف مقلّدان پس از ایشان چه می شود؟ گفت: کسانی که اعلم از ایشان تشخیص ندادند، باقی می مانند و در مسایل روز از مرجع تقلید دیگری در رتبه بعد از ایشان  تقلید می کنند و اگر اعلمی غیر از ایشان تشخیص دادند، اعراض می کنند. گفتم: ‏از مراجع حاضر، چه کسانی به آرای فقهی ایشان نزدیک تر است؟ گفت: علمای مکتب قم مثل حضرات آیات: مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی.
11:20 هیأتی از جوانان خادم الرضا (ع)، سینه زنان به حسینیه آمدند و عزاداری کردند. آقا شیخ جواد فاضل را دیدم که بر سر و عمامه خود می زد و اشک می ریخت.
آقا شیخ جعفر تبریزی، فرزند مرحوم حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی هم آمد. چه منظره ای بود منظره گریه دو پسرِ پدر از دست داده! آن هم پدرانی اینچنین فرهیخته و عالم. نه تنها پدر که دانشمندانی از تبار فقه جعفری.
دقایقی بعد یادگار رعنای حضرت امام (ره)، سید حسن خمینی آمد و فرزند داغ دیده حضرت آیت الله فاضل را در آغوش فشرد و همدردی کرد.
شب از نیمه گذشته و حسینیه آرام گرفته بود. غیر از اعضای بیت، 50 نفری می شدیم. خبرنگاران، عکاسان، مقلّدان و محبان آقا. منتظر بودیم تا شاید چشمی به پیکر نورانی آن عبد صالح خدا متبرک کنیم. در حیاط پشت دفتر، وسایل را مهیای انجام غسل و کفن می کردند.
اجازه حضور در مراسم غسل آقا داده نشد.
صبح امروز، 27 خرداد در حسینیه و دفتر حضرت آیت الله فاضل لنکرانی (ره) جای سوزن انداختن نبود. همه آمده بودند تا به بیت شریف ایشان تسلیت بگویند. فقدان ایشان غیر قابل جبران است. خدا به امام زمان (عج) صبر دهد.

منبع:دیده بان
 

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]

باورش برایم خیلی سخت و درد ناک بود و هست دیروز ساعت چهار و نیم بود که خبر وداعش را شنیدم وقتی اینجا را باز کردم وتیتر خبررا می خواندم دیگر توانایی خواندن بقیه خبر را نداشتم قبول نمی کردم  چون فکر می کردم یک شایعه است مثل بقیه شایعه ها .... به اینجا رفتم چون همیشه سعی می کنند خبر را به صورت دقیق و درست منتشر کنند . بله این خبر واقعیت داشت ، این آیه خیلی آشنا ، انا لله وانا الیه راجعون جمله ای  که همیشه برای کسانی که وداع می کنند و به دیدار حق می روند می نویسند .
آبانماه سال پیامبر اعظم بود روزی که شیعیان تکان سختی خوردند روز وداع با آیت الله میرزا جواد تبریزی مرجع بزرگ شیعه ،روزی که انگار خدا ی تمامی بندگانش را در یک جا جمع کرده باشد در غم ازدست دادن این پدر عزیز ،  عزاداری کردند، اما خرداد ماه وداع با امام انقلاب و شاگردان ویارانش ، ماه دوری ، ماه وداع با پدر شیعیان است .کسانی که نشانه و آیه خدا در زمین بودند و به دین و قرآن خدمت کردند.

وحال پدر عزیز دیگری را ازدست دادیم گرچه دیگر در میان ما نیست ولی یادگارهای بسیار گرانبهایی را به فرزندانش هدیه و به میراث گذاشته است فردا برای وداع با او به نزدش می رویم و او را بدرقه می کنیم اما او حرفها با ما دارد .

ان الذین یوذون الله ورسوله لعنهم الله فی الدنیا والآخرة وأعدّ لهم عذاباً مهیناً
قال رسول الله«صلى الله علیه وآله»: فاطمة بضعة منی یوذینی من آذاها

در ایام شهادت عصمت کبرى فاطمه زهرا«علیها السلام» قرار گرفته ایم. وجود شریفى که هم اُمّ ابیها بود و هم اُمّ و مادر گرامى ائمه اطهار«علیهم السلام». حقیقتى که محور اهل بیت عصمت و طهارت و رمزى عظیم در خلقت که بشریت حتى شیعیان و محبّین نتوانسته اند او را بشناسند. انسیه اى که حقیقت نورانى او در پس پرده هاى ظلم و عناد و جهل و خصومت باقى ماند و تا قیامت هم روشن نخواهد شد. شیعه و بلکه همه انسانیت و ملک و ملکوت به وجود چنین مخلوقى افتخار نموده و این کوثر عظیم خدادادى را سبب بقاء دین پیامبر«صلى الله علیه وآله» و سیراب شدن جامعه بشرى از کمالات و علوم و سجایاى فرزندان گرام او مى داند. واقعاً اگر زهرا«علیها السلام» نمى بود و این دُرّ گرانبهاى وجود تجلّى نمى کرد چه افق تاریکى بر عالم تکوین و تشریع ترسیم مى گشت؟! همه انسانها بر حسب آیه شریفه قل لا أسألکم علیه أجراً إلاّ المودة فی القربى. در برابر حق معنوى بزرگ پیامبر در هدایت بشریت، موظف به یک تکلیف مشترکند و آن مودت و محبت به ذى القربى و خاندان پیامبر«صلى الله علیه وآله» است که در رأس آنان زهراى اطهر است این امر به عنوان یک تکلیف و فریضه براى همه انسانها در تمامى دوران است و اختصاص به مردم زمان آنحضرت نداشته است. مودت نسبت به فاطمه، تکریم و تعظیم آن حضرت و احیاى یاد و خاطره او و ذکر رنجها و مصائبى است که بر آن وجود نازنین وارد شده است. ما هیچگاه نمى توانیم آن مصائب را فراموش نمائیم و تاریخ گواه بر این امر است که در مدت عمر کوتاه چه زجرها و ظلمها بر آن یگانه بانو وارد شد که امیر المؤمنین على علیه السلام که در رأس موحّدین است بعد از شهادت او فرمود: حزن و اندوهم همیشگى است و پایان نمى پذیرد. آیا با چنین تعبیرى، شیعه على و امت پیامبر«صلى الله علیه وآله» مى تواند جداى از این حزن و ماتم باشد؟ از اینجهت بر شیعیان و پیروان اهل بیت«علیهم السلام» است که سوم جمادى الثانیه که بر حسب روایت صحیحه مصادف با شهادت آن حضرت است و بحمد الله در کشور جمهورى اسلامى تعطیل رسمى است هر چه بیشتر در احیاء این امر بکوشند و با فریادهاو عزادارى ها و دستجات ارادت خود را به آن حضرت اظهار و گوشه اى از حقوق آن شهیده را ادا نمایند انشاء الله.

منبع: بوی پیراهن یوسف

نوشته شده توسط : مهدی جو

نظرات دیگران [ نظر]

انا لله وانا الیه راجعون

آتش این شعله در جان خوشتر است .

دوست دارم تسلیت عرض کنم به همه بزرگواران بازدید کننده ،ولی وقتی میدانم که این وجود تسلا ،در خودم غیر قابل تحمل است در عزیزانی چون شما چه سخت .

به هرحال طبق وظیفه فقط باید این موقع ها بگیم انا لله وانا الیه راجعون .تا ایمان را به حداقل نرسانیم . از همه بزرگوارانی که در وبلاگشان در موردارتحال حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره) مطالبی نگاشتند، خواهش میکنیم که لینک مطالب خودشان را در بخش نظرات وبلاگ قرار دهند .تا بتوانیم از کلیه مطالبشان با ذکر منبع ونام شخصی نویسنده، استفاده کنیم .

نوشته شده توسط : کوثر ملاتبار

نظرات دیگران [ نظر]